Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ 2012


ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2012

Παντ
τ πληρματι τς κκλησας

«Καθαρθμεν τς ασθήσεις κα ψόμεθα
                                τ προσίτ φωτ τς ναστάσεως
       Χριστν ξαστράπτοντα κα χαίρετε φάσκοντα
        τρανς κουσόμεθα, πινίκιον δοντες.»


Τκνα ν Κυρίῳ γαπητ κα περιπόθητα,

λαμπροφόρος ορτή τς ναστάσεως ποτελε τ κεντρικόν μήνυμα το εαγγελίου. Λέγει πόστολος Παλος: «ε δ Χριστς οκ γγερται, κενν ρα τ κρυγμα μν, κεν δ κα πστις μν» (Α’ Κορινθ. ΙΕ’ 14) κα παρακάτω παναλαμβάνει τονίζων: «ε δ Χριστς οκ γγερται, ματαα πστις μν·» (Α’ Κορινθ. ΙΕ’ 17). Ες τν στορικότητα το προσώπου το Κυρίου μν ησο Χριστο πιστεύουν κα ατοί τοτοι ο βραοι, κα ο Μωαμεθανοί κα ο θεοι κόμη. Ο πρτοι διότι ο προπάτορές των σταύρωσαν Ατόν, ο δεύτεροι ναγνωρίζουν Τοτον ς Προφήτην κα ο τελευταοι ποδέχονται Τοτον ς στορικήν προσωπικότητα κα παναστάτην. λλά μόνον μες ο Χριστιανοί ναγνωρίζομεν τοτον ς τν Υἱὸν το Θεο Ατεξουσίως παθόντα κα ναστάντα κ νεκρν. Κα χι πλς δι τς πεποιθήσεως πιστεύομεν ες τν  νάστασιν Ατο, λλά γινόμεθα κοινωνοί τς ταφς κα τς ναστάσεως Του.

Κατ
τν εσοδόν μας ες τν κκλησίαν δι το βαπτίσματος, τριπλή κατάδυσις κα νάδυσις ες τ δωρ, τν τριήμερον ταφήν  κα νάστασιν το Κυρίου σημαίνει, κατ τν ατν πόστολον: «Συνετφημεν ον ατ δι το βαπτσματος ες τν θνατον, να σπερ γρθη Χριστς κ νεκρν δι τς δξης το πατρς, οτω κα μες ν καιντητι ζως περιπατσωμεν. Ε γρ σμφυτοι γεγναμεν τ μοιματι το θαντου ατο, λλ κα τς ναστσεως σμεθα» (Ρωμ. ΣΤʹ 4-5).

ν συνεχεί, καθ’ λην τν διάρκειαν το βίου μας ες τν κκλησίαν ες κάθε Θείαν λειτουργίαν βιώνομεν τ πάθος κα τν νάστασιν το Κυρίου. Κα, τ σημαντικώτερον, κα φρικωδέστατον μυστήριον: κοινωνμεν ατο το νεστημένου σώματος κα αματος το Κυριο κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο.

λλ κα ες τν προσωπικν ζωή ατο, καστος τν Χριστιανν, βιώνει τν ναλλαγήν δοκιμασίας κα λυτρώσεως. Αρει τν σταυρόν ατο καστος κατ τν ντολήν το Χριστο (διότι σταυρόν κα κόπον πεσχέθη ες τος κολούθους τούτου, κα νάβασιν τς στενς κα τεθλιμένης δο Κύριος), λλά γνωρίζει κα τν χαράν τς χάριτος, μετ τν κβασιν το πειρασμο. Διότι πως μετ τ πάθος κολουθε νάστασις, μοίως κα μετ τν δοκιμασίαν κολουθε νεσις κατ τ δαυϊτικόν λόγιον: «διλθομεν δι πυρς κα δατος, κα ξγαγες μς ες ναψυχν.» (Ψαλμ. ΞΕ’ 12).

Ο
δοκιμασίες κα τ δειν το βίου τούτου δίδουν ες μς τν δυνατότητα ν προοδεύσωμεν πνευματικς ἐὰν ντιμετωπίσωμεν τατα δι’ πομονς ς πολύαθλος ώβ κα εχαριστίας πολλς πρς τν Θεόν παναλαμβάνονται κα ν τ καιρ τν θλίψεων τ «εη τ νομα Κυρίου ελογημένον». Ἐὰν μάλιστα δεόμεθα κα πέρ τν μισούντων κα πειραζόντων μς κα συγχωρομεν τούτους πό καρδίας, τότε γινόμεθα μιμηταί το Κυρίου κα θησαυρίζομεν πνευματικς. δ Κύριος γνωρίζει τς δυνάμεις μας κα δν πρόκειται ν μς φήσ ν δοκιμασθμεν πρ δύναμιν: «πιστς δ θεός, ς οκ άσει μς πειρασθναι πρ δύνασθε, λλ ποιήσει σν τ πειρασμ κα τν κβασιν το δύνασθαι πενεγκεν» (Α’ Κορινθ. Ι’, 13).

Τ
ατό σχύει, τέκνα ν Κυρί γαπητά κα δι τς δοκιμασίας το θνους τν λλήνων. μακρύνθημεν κατ πλειονότητα ς θνος πό τν Θεόν κα τν ληθινήν ρθοδοξίαν, δι τοτο κα δοκιμαζόμεθα σκληρς. σοι εσεβες ς ντείνουν τς προσευχάς των κα δι τούς δελφούς των τούς πομεμακρυσμένους πό τν δόν τς σωτηρίας. δοκιμασία θ παναφέρει ρκετούς ξ ατν ες τν γκάλην τς μητρός μν ρθοδοξίας. Χρέος κα καθκον λων μν εναι ν στηρίξωμεν τούς δελφούς μας δι τς προσευχς μας, το καλο μας λόγου κα κυρίως δι το καλο μας παραδείγματος. ς μεταφέρωμεν ες παντας τ λπιδοφόρον μήνυμα τς ναστάσεως το Χριστο. ς μεταλαμπαδεύσωμεν τν φλόγα το θάρρους κα τς ασιοδοξίας ες σους ερίσκονται ες τ σκότος τς πογνώσεως, φο πρωτίστως νάψωμεν τς ητρεπισμένας δι τς εσεβείας λαμπάδας μν δι το γίου φωτς τς χάριτος.

Ζ
ντες κατ Θεόν ς καθαρίσωμεν τν μπαθ καρδίαν μας, κα ς λαμπρύνωμεν ταύτην ς τ σοπτρον, τό μεταλλικόν δηλαδή κάτοπτρον, δι το ποίου θ δυνηθμεν ν δωμεν τν λάμψιν το ς λίου παστράπτοντος ναστάντος Χριστο, ναφωνοντες χαρμοσύνως τν πινίκιον μνον:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
  

ν τει σωτηρίῳ, ΒΙΒ’ τ 23 Μαρτίου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου