Εγκύκλιος Σεβ. Αττικής Νο 2

Παντί τῷ πληρώματι

         τῆς κάθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καί Βοιωτίας

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Ἐπανέρχομαι γιά μιά ἀκόμη φορά, χωρίς νά ἐπιθυμῶ νά σᾶς κουράσω, κοντά σας μέσω αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς, ἐξ αἰτίας ὅλων αὐτῶν τῶν δραματικῶν ἐξελίξεων πού ἔχει ἐπωμισθεῖ ἡ ἀγαπημένη μας Πατρίδα, τουλάχιστον αὐτούς τούς τελευταίους μῆνες.

Ἐξελίξεων πού ἀγγίζουν τά ὅρια τῆς φρενοβλάβειας ἔχοντας δημιουργήσει σέ ὁλόκληρον τόν ἑλληνικό λαό αἰσθήματα ἀπαισιοδοξίας, φοβίας, ἀνασφάλειας, καί ἀπελπισίας.

Σείεται ὁλόκληρη ἡ ἑλληνική γῆ ἀπό τίς πάσης φύσεως προδοτικές καί ἀντιδημοκρατικές κινήσεις καί ἀποφάσεις πού κατά καιρούς ψηφίζονται ἀπό πρόσωπα πού ὁ ἑλληνικός λαός ἐμπιστεύθηκε.

Λύπη, πικρία, καί ὀργή κυριαρχεῖ σέ ὅλους τους ἐλεύθερους Ἕλληνες πολίτες αὐτῆς τῆς εὐλογημένης καί χιλιοπροδομένης ἀπό τούς κυβερνῶντες Χώρας.

Ὅσα καί νά ἀκουσθοῦν, ὅσα καί ἄν γράφουν ὑπέρ ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων, δέν φθάνουν στό νά ξαναεπαναφέρουν τήν ὁμαλότητα καί τήν ψυχική εἰρήνη σέ αὐτόν τόν τόπο, ἐξαιτίας τῆς ἀποστασίας μας ἀπό τόν Ἕνα , Ἀληθινό, Μοναδικό Θεό τῶν πάντων, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστόν.

Δέν μπορῶ νά ἀγνοήσω καί νά ξεχάσω ὅτι αὐτός ὁ λαός τῶν Ἑλλήνων μεγαλούργησε καί ἐκπολιτίσθηκε ἀκόμη περισσότερο καί ἀπό τόν ἀρχαῖο ἑλληνικό πολιτισμό, ὅταν συνειδητά ἀπό καρδιᾶς δέχθηκε τήν Ὀρθή Πίστη τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Βεβαίως αὐτό εἶχε καί τό κόστος του , ἔναντι του ΄Ἔθνους. Παρόλα τά προβλήματα, τίς ἀντιξοότητες καί τίς ἄνομες ἐπιθέσεις ἀλλοεθνῶν κατά τῆς Ἑλλάδος, πάντα ὁ εὐσεβής λαός κατάφερνε, Χάριτι Θεία, νά ἀπεγκλωβιστεῖ ἀπό τίς πάσης φύσεως ὑποδουλώσεις. Ξεκάθαρα αὐτό τό βλέπουμε ὅταν ἔγινε ἡ ἀπ’ αἰώνων ποθητή εὐλογημένη Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ὅταν μιά «χούφτα» ἁπλοϊκῶν  Ἑλλήνων πραγματοποίησαν τά ἀκατόρθωτα: ἐλευθερώθηκαν μετά ἀπό 400 χρόνια σκλαβιᾶς.

Ὅμως ἡ χαρά αὐτή δυστυχῶς δέν κράτησε πολύ, ἡ Ἑλλάδα ξανά καί πάλι σκλάβα. Σκλαβωμένη ὄχι σέ ἀλλόθρησκους Ὀθωμανούς, ἀλλά στούς δῆθεν πολιτισμένους Εὐρωπαίους, οἱ ὁποῖοι, κατά τα 400 χρόνια σκλαβιᾶς μας, εἶχαν τή δική τους χαρά γιά τήν ἄθλια ὑποδούλωσή μας.

Ἀπό τότε λοιπόν (1821) ἕως καί σήμερα ποτέ δέν εἶδαν θετικά τήν πατρίδα μας, φθάνοντας στό σήμερα, νά βλέπουμε καί νά ἀκοῦμε ἀπό ὅλα τα μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης τήν εἰρωνεία, τήν ταπείνωση καί τόν κατατρεγμό ὅλων των Ἑλλήνων.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες,  στεντορία τή φωνή φωνάζω πρός ὅλους ἐμᾶς: μήν πτοεῖστε, μήν ἀπελπίζεστε, ἀντιθέτως νά ἔχετε δύναμη, ὑπομονή καί καρτερία γιά ὅλα αὐτά τά δεινά πού μᾶς ἔχουν προσφέρει οἱ δῆθεν ἑταῖροι μας. Ὁ λαός μας πέρασε ἀμέτρητες φορές ἀπό δύσκολες καταστάσεις καί χειρότερες ἀπό τίς σημερινές, ἀλλά τά κατάφερε νά βγεῖ νικητής.

Ἡ Ἱστορία γράφει τά πάντα καί τά θετικά καί τά ἀρνητικά, θέλουμε νά μᾶς γράψει μέ μελανά ἤ χρυσά γράμματα; Πιστεύω πώς θέλουμε τό δεύτερο, τά χρυσά γράμματα. Γιά τό λόγο αὐτό πάρτε τίς εὐθύνες καί ἀποφασίστε - ποῦ πιστεύουμε καί ποῦ ἀνήκουμε;

Στό Χριστό καί στήν Ἑλλάδα, ἤ εἴμαστε ἐκτός Χριστοῦ καί ὄχι Ἕλληνες;

Μάθετε λοιπόν ὅτι ὅλοι μας δίνουμε ἱστορικές ἐξετάσεις. Περιθώρια ἀδιαφορίας, ἀσυνεννοησίας καί ἐγωπάθειας ἀναμεταξύ μας δέν ἐπιτρέπεται νά ὑπάρχουν.

Ἔχουμε ὑποχρέωση ἁπαξάπαντες νά κρατηθοῦμε καί νά παραμείνουμε ἑδραῖοι καί δυνατοί, σέ ὅλες αὐτές τίς προκλήσεις τῶν ἡμερῶν μας.

Γιά τούς λόγους αὐτούς σας παρακαλῶ καί σᾶς προτρέπω, σέ ὅλους τους ἱερούς ναούς καί σέ ὅλα τα μοναστήρια  τῆς μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας Ἀττικῆς καί Βοιωτίας, νά γίνουν ξεχωριστές ὁλονύκτιες ἀκολουθίες τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, μέ τίς παρακλήσεις ἀπαλλαγῆς ὅλων των κακῶν ἀπό τή Χώρα μᾶς (σελ. 4 εἰδική εὐχή), ἰδιαιτέρως αὐτήν τήν περίοδο τῆς διατεταγμένης ἀπό τήν ἐκκλησία μᾶς νηστείας, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη εἰς τήν κατά Σάρκα Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας. Μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία μέσω αὐτῆς τῆς περιόδου τῆς ἐγκράτειας ἀκόμη περισσότερον νά προσεγγίσουμε τόν Κύριόν μας, εἰς τόν ὁποῖον πιστεύουμε καί ἐλπίζουμε ὅτι μόνο Ἐκεῖνος δύναται νά φέρει τήν ὅλη ἀποκατάσταση στό Ἔθνος μας, φθάνει ὅλοι ἐμεῖς ἀπό καρδιᾶς νά Τόν προσεγγίσουμε, παρακαλώντας Τόν νά σώσει καί τήν ψυχή καί τήν Ἑλλάδα μας.

Δίχως προσευχή γιά τόν φωτισμό ἁπάντων, μηδενός ἑξαιρουμένου, δέν θά μπορέσουμε νά  καταφέρουμε νά ὁδηγήσουμε τήν Ἑλλάδα μας στή Λύτρωσή της, στήν Ἀνάστασή της.

Χωρίς πολλά λόγια.

Ἕνωση ψυχική μέ τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, συνειδητή μετάνοια μέ τό μυστήριο πού θεραπεύει τήν ψυχή μᾶς – τήν ἱερά ἐξομολόγηση, ἀδιάλειπτη προσευχή, λέγοντας τό «Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ δῶσε μᾶς φώτιση στό νά ὁδηγήσουμε τή ψυχή καί τό Ἔθνος μας εἰς νομάς σωτήριους».

Σᾶς εὔχομαι νά ἔχετε πίστη, δύναμη, συνέπεια, ἦθος καί ὑπομονή στά πάντα.

Καλό ὑπόλοιπο ἡ Ἁγία Σαρακοστή καί καλά Χριστούγεννα.

Ὁ Μητροπολίτης

†   Ὁ Ἀττικῆς καί Βοιωτίας Χρυσόστομος