Από τα θαυμάσια του Αγ. Σπυρίδωνος

.
Εισαγωγικά (από τον Εκκλησιαστικό)

.

Τιμώντας την μνήμη, ενός των μεγίστων Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, του Αγίου Σπυρίδωνος, παραθέτουμε δύο από τις πολλές, θαυματουργικές του επεμβάσεις για την σωτηρία της νήσου Κερκύρας της οποίας έγινε προστάτης αλλά και της διαφυλάξεως της ακεραιότητος της Ορθοδόξου Πίστεως. Ας θυμηθούμε πως ο Άγιος αποδοκίμασε με τον πιό σαφή και κατηγορηματικό και συνάμα δυναμικό τρόπο την αιρετική πίστη των Λατίνων. Αυτών των παμπάλαιων αιρετικών με τους οποίους συμπροσεύχονται, συλλειτουργούν και συνεορτάζουν οι φαινομενικώς πλέον ορθόδοξοι προκαθήμενοι των λεγομένων επισήμων εκκλησιών και οι μνημονευτές αυτών κληρικοί. Εορτάσαμε τον Άγιο Σπυρίδωνα θεοπρεπώς και πατροπαραδότως ενώ εκείνοι ''χριστούγεννα'' δυτικοπρεπώς και προώρως. Όχι με την Εκκλησία του Χριστού αλλά με την εκκλησία του Βατικανού. Όχι συνεορτάζοντες με τον Ουρανό αλλά με τα σκωλικοφαγομένα πνευματικά ερείπια της πάλαι ποτέ Χριστιανικής Εκκλησίας της Δύσεως.

.
.

Ο Άγιος διασώζει την Κέρκυρα από τους Τούρκους.

.

Το 1715 ο Καπουδάν Χοντζά πασάς, αφού κατέκτησε την Πελοπόννησο κατά διαταγή του σουλτάνου προχωρεί για να καταλάβει και τα Επτάνησα. Και πρώτα - πρώτα βαδίζει προς την Κέρκυρα, που τόσο αυτή, όσο και τα άλλα νησιά βρισκόντουσαν κάτω από την Ενετική κυριαρχία.

.

Ένα πρωί της 24ης Ιουνίου 1716 η τουρκική στρατιά με επικεφαλής τον σκληρό στρατηγό της επέδραμε και πολιόρκησε την πόλη κι απ' την ξηρά κι από τη θάλασσα. Επί πενήντα μέρες το αίμα χυνόταν ποτάμι κι από τις δύο μεριές. Οι υπερασπιστές Έλληνες και Βενετσιάνοι αγωνιζόντουσαν απεγνωσμένα για να σώσουν την πόλη. Τα γυναικόπαιδα, μαζεμένα στον ιερό ναό του αγίου μαζί με τους γέρους κι όσους δεν μπορούσαν να πάρουν όπλα προσεύχονται στα γόνατα και με στεναγμούς λαλητούς εκζητούν του προστάτη αγίου τη μεσιτεία. Σάν πέρασαν οι πενήντα μέρες οι εχθροί αποφάσισαν να συγκεντρώσουν όλες τις δυνάμεις τους και να κτυπήσουν με πιο πολλή μανία την πόλη.

.

Το επόμενο πρωινό ένας Αγαρηνός με τηλεβόα κάνει προτάσεις στους μαχητές να παραδοθούν, προβάλλοντας δελεαστικές υποσχέσεις αλλά αραδιάζοντας παράλληλα κι ένα σωρό απειλές σε περίπτωση, που οι υπερασπιστές δεν θα δεχόντουσαν τη γενναιόδωρη πρόταση του.

.

Περνούν οι ώρες. Η αγωνία κι ο φόβος συνέχει τις ψυχές. Οι Αγαρηνοί ετοιμάζονται για το τελειωτικό κτύπημα. Η πρώτη επίθεση αποκρούεται με πολλά τα θύματα κι από τις δύο μεριές. Η πόλη της Κέρκυρας περνά τρομερά δύσκολες στιγμές.

.

Ξημέρωσε η 10η Αυγούστου. Κάτι ασυνήθιστο για την εποχή παρατηρείται την ήμερα αυτή από το πρωί. Ο ουρανός είναι σκεπασμένος με μαύρα πυκνά σύννεφα. Πολύ πριν από το μεσημέρι μια βροχή, καταρρακτώδης, βροχή κατακλυσμιαία αρχίζει να πέφτει στη γη. Μοναδική η περίπτωση. Νύχτωσε κι ακόμη έβρεχε. Σαν αποτέλεσμα της κακοκαιρίας αυτής καμιά επιθετική προσπάθεια δεν αναλήφθηκε εκείνη την ήμερα. Η νύχτα περνά ήσυχα. Περί τα ξημερώματα της 11ης Αυγούστου συνέβη κάτι το εκπληκτικό, το αναπάντεχο. Μια Ελληνική περίπολος που έκαμνε αναγνωριστικές επιχειρήσεις, για να εξακριβώσει από που οι εχθροί θα επιτίθεντο, βρήκε τα χαρακώματα των Τούρκων γεμάτα νερό από τη βροχή και πολλούς Τούρκους στρατιώτες πνιγμένους μέσα σ' αυτά. Νεκρική σιγή βασίλευε παντού. Στο μεταξύ ξημέρωσε για καλά.

.

Όλη τη νύχτα ο θαυματουργός εκείνος υπερασπιστής της νήσου, ο άγιος Σπυρίδωνας της Κύπρου με ουράνια στρατιά συνοδεία κτύπησε άγρια τους Αγαρηνούς, και τους διέλυσε και τους διασκόρπισε. Αυτά ομολογούσαν οι ίδιοι οι Αγαρηνοί το πρωί που έφευγαν «χωρίς διώκοντος». Σωρεία τα πτώματα στην παραλία. Τα απομεινάρια της τούρκικης στρατιάς μαζεμένα στα λίγα πλοία που απέμειναν, φεύγουνεντροπιασμένα για την Κωνσταντινούπολη.

.

Η Κέρκυρα πανηγυρίζει. Ο πιστός λαός, μαζεμένος στην εκκλησία του Αγίου δοξολογεί με μία φωνή τον Κύριο.

.

Η ανέλπιστη σωτηρία της νήσου από την εκστρατεία των Τούρκων ανάγκασε κι αυτή την αριστοκρατία των Ενετών, να αναγνωρίσει ως ελευθερωτή της Κέρκυρας τον άγιο Σπυρίδωνα. Και προς τούτο ως εκδήλωση ευγνωμοσύνης, με ψήφισμα, προσέφεραν στον ναό μια ασημένια πολύφωτη κανδήλα της οποίας το λάδι θα γινόταν δημοσία δαπάνη καθώς και καθιερώθηκε από την Ενετική διοίκηση η 11 Αυγούστου, ως ημέρα εορτής του αγίου και λιτανεύσεως του ιερού Του Σκηνώματός.

.

Το θαύμα αυτό της σωτηρίας της νήσου, ακολούθησε κι άλλο θαύμα πολύ μεγάλο κι εξαιρετικό, αλλά και φοβερό στην όλη του εμφάνιση και παρουσία.

.

Η αποδοκιμασία του Λατινικού θυσιαστηρίου.
.

Ο αρχιναύαρχος του Ενετικού στόλου και διοικητής της νήσου Κερκύρας, Ανδρέας Πιζάνης, θέλοντας κατά ένα τρόπο πιο φανερό και πιο θεαματικό να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του στον άγιο για τη σωτηρία, αποφάσισε να στήσει μέσα στον ορθόδοξο ναό του Αγίου δίπλα στην Αγία Τράπεζα, ένα φράγκικο θυσιαστήριο (αλτάριο κατά τους Λατίνους) στο οποίο και θα τελείτο θ. λειτουργία με άζυμα! Την ιδέα αυτή ενίσχυσε και ένας Λατίνος θεολόγος, σύμβουλος του αρχιναύαρχου, ονόματι Φραγκίσκος Φραγγιπάνη. Μετά τη γνωμοδότηση, που πήρε από τον σύμβουλο του ο διοικητής Ανδρέας Πιζάνης, κάλεσε τους ιερείς του Ναού και τους ζήτησε κατά κάποιο τρόπο τη συγκατάθεση τους. Εκείνοι, όπως ήτο φυσικό, αρνήθηκαν κι υπέδειξαν, πώς αυτό θα ήταν μια καινοτομία ασύγγνωστη και επιζήμια και γι’ αυτό δεν έπρεπε να γίνει. Στην άρνηση των ιερέων να συγκατατεθούν στην τοποθέτηση του αλταρίου, ο διοικητής τους απείλησε κι αποφάσισε να προχωρήσει στην εκτέλεση του σχεδίου του χωρίς την άδεια τους. Οι ιερείς στην επιμονή του κατέφυγαν με δάκρυα στον άγιο τους και ζήτησαν με θερμή προσευχή, τη βοήθεια και την προστασία του. Ο Άγιος για να προλάβει μια τέτοια απαράδεκτη πράξη, παρουσιάστηκε δύο κατά συνέχεια νύκτες στον ύπνο του με το ένδυμα ορθόδοξου μονάχου και του συνέστησε να παραιτηθεί από την απόφαση του, διαφορετικά θα το μετάνιωνε πολύ πικρά. Τρομαγμένος ο διοικητής κάλεσε τον σύμβουλο του και του φανέρωσε και τις δύο φορές την απειλή του αγίου. Ο θεολόγος σύμβουλος γέλασε κι υπέδειξε πώς δεν έπρεπε αυτός ένας μορφωμένος άρχοντας να βασισθεί στα όνειρα, που είναι έργο, όπως του είπε, του διαβόλου και που σκοπό έχουν να παρεμποδίσουν και να ματαιώσουν ένα θεάρεστο έργο.

.

Τα λόγια του συμβούλου διασκέδασαν τον φόβο του διοικητού, ο οποίος μάλιστα την 12 Νοεμβρίου 1718 ακολουθούμενος από τη συνοδεία του πρωί-πρωί ξεκίνησε για την εκκλησία του αγίου φέρνοντας τα απαραίτητα εργαλεία και υλικά. Οι ιερείς κι ένας αριθμός πιστών έμειναν εκεί, συνεχίζοντας με δάκρυα τις παρακλήσεις τους μπροστά στην ανοικτή λάρνακα, που περιείχε το σεπτό λείψανο.

.

Πέρασε η μέρα. Νύχτωσε. Κοντά στα μεσάνυχτα, όπως μας διηγείται ο υπέροχος χρονικογράφος Αθανάσιος ο Πάριος, στο βιβλίο του «ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΡΙΣΙΣ», βροντές και κεραυνοί συνταράζουν την πόλη. Ο σκοπός, που βρισκόταν στην είσοδο του φρουρίου κοντά στην πυριτιδαποθήκη βλέπει κάποιο μοναχό να προχωρεί μ' ένα δαυλό αναμμένο στο χέρι και να μπαίνει στο Φρούριο. Πρόφτασε και του φώναξε:

-Ποιός είσαι; Πού πάς;

.

Μια φωνή του απήντησε.

.

- Είμαι ο Σπυρίδων.

.

Την ίδια ώρα τρείς φλόγες βγήκαν από το καμπαναριό της εκκλησίας ενώ ένα χέρι άρπαξε τον σκοπό και τον πέταξε στην άλλη μεριά του κάστρου. Ο σκοπός έπεσε όρθιος χωρίς να πάθει τίποτα. Ταυτόχρονα μια δυνατή, εκκωφαντική έκρηξη ακούστηκε. Και το φρούριο τινάχτηκε στον αέρα με όλα τα γύρω σπίτια. Η καταστροφή υπήρξε τρομερή. Χίλια περίπου πρόσωπα σκοτώθηκαν. Ο διοικητής Ανδρέας Πιζάνης βρέθηκε νεκρός με τον τράχηλο ανάμεσα σε δύο δοκάρια. Και ο θεολόγος σύμβουλος του, νεκρός έξω από το τειχόκαστρο μέσα σε ένα χαντάκι, στο οποίο έτρεχαν τα ακάθαρτα νερά των αποχωρητηρίων της πόλεως. Το ασημένιο πολύφωτο κανδήλι, που έκανε δώρο ο άρχοντας στην εκκλησία του αγίου, κατέπεσε με αποτέλεσμα να καταστραφεί η βάση του. Το κανδήλι κρεμάστηκε πάλι στο ίδιο μέρος, όπου βρέθηκε πεσμένο. Έτσι με αλάλητη φωνή μαρτυρεί ως σήμερα τη συμφορά, που έγινε. Και στη Βενετία, εκεί μακριά στη Βενετία, την ίδια στιγμή έπεσε κεραυνός στο μέγαρο του Ανδρέα Πιζάνη, τρύπησε τον τοίχο κι έκαψε το πορτραίτο του άρχοντα. Την εικόνα του. Μόνο την εικόνα του.

.

Ή τιμωρία παραδειγματική. Και το δίδαγμα από το περιστατικό μοναδικό. Η Ορθοδοξία δεν μπορεί να συγχέεται με τον παπισμό. Η Ορθοδοξία είναι φως, αλήθεια, ζωή. Ο παπισμός σκοτάδι, αίρεση και πλάνη.

.

Την άλλη μέρα, μετά από αυτά που συνέβησαν, ο Λατίνος επίσκοπος διέταξε να ματαιώσουν άμεσα το έργο που σκέφθηκαν να εκτελέσουν. Την ίδια μέρα ο λαός της Κέρκυρας, μαζεμένος στον ιερό ναό του αγίου ψάλλει με αγαλλίαση και χαρά στον ακοίμητο προστάτη της νήσου:

.

"Ως των Ορθοδόξων υπέρμαχον, και των κακοδόξων αντίπαλον, Παμμακάριστε Σπυρίδων, ευφημούμεν oι πιστοί και υμνούμέν σε, και δυσωπούμέν σε, φυλάττειν τον λαόν και την πάλιν σου, πάσης κακοδοξίας και επιδρομής βαρβάρων απρόσβλητον..."

.

Οι κάτοικοι της Κέρκυρας σε κάθε δυσκολία δεν παραλείπουν από του να καταφεύγουν στον άγιο και να εκζητούν με πίστη φλογερή τη μεσιτεία του. Σ' αυτή τους τη ζηλευτή συνήθεια ας τους μιμηθούμε κι εμείς. Μεγάλο θα είναι το κέρδος μας. Το μαρτυρεί η πίστη μας. Το βεβαιώνει η ιστορία του αγίου.

.
.
.
.

Περί Α.Μ.Κ.Α.

.

Toυ Επισκόπου Μαραθώνος κ. Φωτίου

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος κατά την συνεδρίαν αυτής της 16/29 Οκτωβρίου 2009 συνεζήτησε μεταξύ των άλλων και το θέμα του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως και του θορύβου ο οποίος έχει εγερθεί περί αυτού.

Περί του ζητήματος τούτου εζητήθησαν και ελήφθησαν αι γνώμαι των πιστών μελών της Εκκλησίας μας οι οποίοι έχουν τας καταλλήλους επιστημονικάς γνώσεις ήτοι:

α) του Καθηγητού των Μαθηματικών και της Πληροφορικής, Προγραμματιστού Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και κατόχου Μεταπτυχιακού Τίτλου εις την Διοίκησιν Επιχειρήσεων, διατελέσαντος ανωτάτου Διευθυντικού Στελέχους εις Ο.Τ.Ε. κ. Αθανασίου Παϊβανά,

β) του Καθηγητού της Πληροφορικής και κατόχου Μεταπτυχιακού Τίτλου εις τον αυτόν τομέαν, διατελέσαντος Καθηγητού εις το Πανεπιστήμιον του Αιγαίου κ. Ελευθερίου Παυλή,

γ) του Ηλεκτρονικού Μηχανικού, προϊσταμένου της Βιοϊατρικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ηλιού Νάσσου και

δ) του Καθηγητού της Πληροφορικής και κατόχου Μεταπτυχιακού Τίτλου εις τον αυτόν τομέα κ. Νικολάου Καλοσκάμη[1].

Λαβούσα υπ’ όψιν και την σχετικήν αλληλογραφίαν της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος μετά του Υπουργείου Απασχολήσεως και Κοινωνικής Προστασίας, και ειδικότερον το υπ’ αρ. 20200/1160/Φ80321 από 09/09/2009 έγγραφον (βλ. κατωτέρω), αλλά και σχετικά δημοσιεύματα περί του θέματος από διαφόρους πηγάς, κατέληξεν εις τα κάτωθι συμπεράσματα:

1. Ο 11ψηφιος Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως αποτελείται από την ημερομηνία γεννήσεως (τα δύο πρώτα δηλούν την ημέραν, τα δύο επόμενα τον μήνα και τα επόμενα δύο το έτος γεννήσεως), τον 4ψηφιον αύξοντα αριθμόν καταχωρήσεως εις το μητρώον των γεννηθέντων την αυτήν ημέραν και εν ψηφίον ελέγχου.

2. Εις τον αριθμόν τούτον δεν περιέχεται κατ’ουδένα τρόπον ο αριθμός του Αντιχρίστου 666. Επί του παρόντος δεν παρέχεται εις κάρτας αι οποίαι φέρουν γραμμωτόν κώδικα, μαγνητικήν ταινίαν η μικροεπεξεργαστήν (microchip), αλλά εκδίδεται εις τεμάχιον απλού χάρτου.

Εις το μέλλον υπάρχει περίπτωσις να αντικατασταθή από ηλεκτρονικήν κάρταν φέρουσαν γραμμωτόν κώδικα, μαγνητικήν λωρίδα, η - το πιθανώτερον – μικροεπεξεργαστήν, όπως εις τα νέα διαβατήρια. Από αυτά όμως τα οποία προκύπτουν από τους ειδικούς επιστήμονας, η παρουσία του αριθμού 666 πιστοποιείται μόνον εις δύο συστήματα κωδικοποιήσεως γραμμωτών κωδίκων (όχι εις όλους τους γραμμωτούς κώδικας)[2]. Η άποψις ότι εξάπαντως εις τας μαγνητικάς λωρίδας η τους μικρο-επεξεργαστάς υπάρχει το 666, η ότι «όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα λειτουργούν δια του αριθμού 666» είναι πεπλανημένη και μυθώδης. Άπαντα τα συστήματα τα οποία μεταχειρίζονται την ψηφιακήν τεχνολογίαν βασίζονται εις το δυαδικόν σύστημα το οποίον περιλαμβάνει μόνον τα ψηφία 0 και 1 (bits). Οι αριθμοί αυτοί συγκροτούν τας λεγομένας ψηφιολέξεις εις σύνολα των 8 ψηφίων (bytes). Είναι δηλαδή εις ομάδας των οκτώ ψηφίων (οκτάδες). Δηλαδή λ.χ.: 00100111, 10110010, 10101100.

Αύται αι οκτάδες είναι η βάσις εις την οποίαν αποθηκεύονται όλα τα δεδομένα των ηλεκτρονικών υπολογιστών (προετιμήθη ο αριθμός οκτώ διότι τα δύο ψηφία του δυαδικού συστήματος εις σύνολα των οκτώ ψηφίων μας δίδουν 2⁸  δηλαδή 256 συνδυασμούς εις τους οποίους αντιστοιχούνται οι αριθμοί του δεκαδικού συτήματος, τα γράμματα της αλφαβήτου, τα σημεία στίξεως κ.λπ.). Δεν υπάρχει λοιπόν ο αριθμός «6». Όσοι διαδίδουν τα αντίθετα απλώς εκμεταλλεύονται την άγνοιαν των απλών ανθρώπων δια τα ζητήματα των νέων τεχνολογιών.

3. Ο Α.Μ.Κ.Α. είναι αναγκαίος δια την εργασίαν, ασφάλισιν και ιατροφαρμακευτικήν περίθαλψιν. Ασφαλώς είναι δεδομένη η υποχρέωσις του κράτους να πατάξει την ανασφάλιστον εργασίαν. Η ύπαρξις μιας ενιαίας βάσεως δεδομένων και αναφορά του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως εις τα έγγραφα της προσλήψεως και της εργασίας κάποιου διευκολύνει την επαλήθευσιν της καταβολής των νομίμων αφαλιστικών εισφορών προς όφελος των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Πατάσσεται, λοιπόν η μάστιξ της εισφοροδιαφυγής, η οποία είναι κλοπή κατά του κοινωνικού συνόλου και διευκολύνεται η αρμονική καταβολή των συντάξεων και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψις.

Εις την αντίρρησιν ότι έχομεν ήδη αριθμούς ταυτότητος και φορολογικού μητρώου, οπότε εις τι εχρειάζετο εις νέος αριθμός, υπάρχει η απάντησις ότι οι άλλοι αριθμοί αντιστοιχούν εις εντελώς διαφορετικούς καταλόγους. Εις τους καταλόγους των ασφαλισμένων υπάρχουν ήδη πάρα πολλοί αλλοδαποί εργαζόμενοι οι οποίοι δεν διαθέτουν αριθμόν ταυτότητος. Εις τα φορολογικά μητρώα, πάλιν υπάρχουν καταγεγραμμένα εκτός από φυσικά πρόσωπα και νομικά πρόσωπα (εταιρίαι, οργανισμοί, επιχειρήσεις). Άλλωστε ήδη είχομεν αριθμόν μητρώου εις τον ασφαλιστικόν φορέα όπου ο καθείς ήτο ησφαλισμένος. Η αλλαγή εργασίας κάποιου είχε ως αποτέλεσμα την εγγραφήν του και εις έτερον ασφαλιστικόν φορέα με διαφορετικόν αριθμόν. Τούτο, εντείνει το πρόβλημα της διαδοχικής ασφαλίσεως και μάλιστα τώρα όταν τα ασφαλιστικά ταμεία συγχωνεύονται και αναδιοργανούνται. Ορθώς, λοιπόν, αντικαθίστανται οι διαφορετικοί ασφαλιστικοί αριθμοί ενός ασφαλισμένου άπό ένα.

4. Οι πιστοί της Εκκλησίας μας πολίται ξένων κρατών (Γερμανίας, Αμερικής, Αυστραλίας, κ.λπ.) διαθέτουν ήδη Αριθμόν Κοινωνικής Ασφαλίσεως κατά τας τελευταίας τρεις δεκαετίας, δίχως ποτέ να έχει εγερθεί δι’ αυτούς θέμα συνειδήσεως η ασυμβιβάστου προς την ιδιότητα του μέλους της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ.. Μάλιστα διαθέτουν και ηλεκτρονικάς κάρτας κοινωνικής ασφαλίσεως δια την καλυτέραν εξυπηρέτησίν των, αντί βιβλιαρίου.

5. Ο θόρυβος περί συναρτήσεως του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως μετά του χαράγματος του Αντιχρίστου εγείρεται κυρίως από κύκλους των λεγομένων συντηρητικών νεοημερολογιτών (του «Ορθοδόξου Τύπου» κ.α.) οι οποίοι επικαλούνται ρήσεις αγιορειτών ψευδοπροφητών, όπως του Παϊσίου, αλλά αναμασούν χωρία ανυπάρκτων αγίων, όπως κάποιου Αρέθα Καισαρείας, αμφιλεγομένου συγγραφέως του 10ου αιώνος, γνωστού μεν για τα φιλολογικά του σχόλια εις τους εθνικούς συγγραφείς και δια τας παλιννωδίας του κατά την εκκλησιατικήν διαμάχην περί την τεταρτογαμίαν του Αυτοκράτορος, αλλά ΟΧΙ αγίου της Εκκλησίας.

6. Το χείριστον πάντων είναι ότι επικαλούνται και επιχειρήματα τα οποία επινόησαν πρώτοι προτεστάνται πάστορες και παστόρισσαι, όπως κάποια «αιδεσιμοτάτη» κ. Mary Stewart Relfe συγγραφεύς των βιβλίων «When your money fails» και «The new money system», η τηλεκηρύκων όπως ο εσχατολόγος «αιδεσιμώτατος» Texe Mars. Τα εμπεριεχόμενα εις αυτά επιχειρήματα της Προτεστάντιδος προφήτιδος περί αριθμοποιήσεως των προσώπων και της υπάρξεως του 666 εις κάθε πτυχήν της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, μεταφρασθέντα εις την ελληνικήν και με την απόκρυψιν της προελεύσεως, αποτελούν τον βασικόν οπλοστάσιον των «ορθοδόξων» συνωμοσιολόγων και εσχατολόγων. Εάν ήσαν εκ Θεού αι τοιαύται «αποκαλύψεις» θα απεκαλύπτοντο εις τους προτεστάντας; Ημείς ως Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν το απόδεχόμεθα. Άλλωστε εις την Ιεράν Αποκάλυψιν αναφέρονται οι δύο Προφήται, (ο Ηλίας και ο ’Ενωχ) οι οποίοι θα προειδοποιήσουν τους πιστούς δια την έλευσιν του Αντιχρίστου και το πραγματικόν σφράγισμα και όχι οι σημερινοί αναφυόμενοι προτεστάνται ψευδοπροφήται και τα εδώ φερέφωνά των.

7. Ο κατά καιρούς ενσπειρόμενος πανικός ότι «έρχεται ο Αντίχριστος», η ότι ήδη έχει γεννηθεί κ.λπ. μόνον ζημίαν προξενεί εις τους πιστούς, διότι όταν κάποτε μετά από τας προφητευμένας βιβλικάς καταστροφάς έλθει τούτος, είναι πιθανόν τινές απηυδισμένοι πιστοί από τας ψευδείς σημάνσεις συναγερμού των σημερινών εσχατολόγων, να μη αναγνωρίσουν τα σημεία της πραγματικής ελεύσεώς του.

Ως εκ τούτου, η Ιερά Σύνοδος απεφάνθη ότι, ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως δεν αποτελεί θέμα πίστεως. Δεν είναι εκκλησιαστικόν, αλλά κρατικόν ζήτημα και ισχύει η ρήσις του Χριστού, «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Η Εκκλησία δεν έχει λόγον δια να συστήση εις τα μέλη της την μη λήψιν του Α.Μ.Κ.Α.. Δεν αποτελεί ούτε σφράγισμα του Αντιχρίστου, ούτε άρνησιν του βαπτίσματος.

Όστις δι’ άλλους λόγους, (λ.χ. φοβούμενος την ενδεχομένην κακήν χρήσιν των ιατρικών δεδομένων του[3], ή το λεγόμενον «ηλεκτρονικόν φακέλωμα») δεν επιθυμεί την απόδοσιν εις αυτόν του Α.Μ.Κ.Α. δύναται να ζητήση την εξαίρεσιν αυτού, όχι όμως ως θεωρών τούτο θέμα πίστεως και δίχως να κατακρίνει τους μη αιτουμένους την εξαίρεσίν των.

____________________________________

[1] Εις την εμπεριστατωμένην εισήγησιν του οποίου κυρίως εβασίσθη η εν λόγω απόφασις.

[2] Αν και κατά μίαν επιστημονικήν άποψιν δια τα δύο ταύτα συστήματα κωδικοποιήσεως γραμμωτών κωδίκων ΔΕΝ είναι βέβαιον ότι υπάρχει συνυφασμένος ο επάρατος αριθμός.

[3] Το οποίον δεν είναι θέμα πίστεως, αλλά ούτε η μη λήψις του ΑΜΚΑ εξασφαλίζει την προστασίαν των δεδομένων τούτων.

.

.

Ελήφθη από ΕΔΩ
.
. 

666: O μύθος και η απάτη

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Αμερική. Ο γραμμωτός κώδικας, δηλαδή ο bar code, δηλαδή το ηλεκτρονικό φακέλωμα, δηλαδή το ηλεκτρονικό σφράγισμα του αντίχριστου, δηλαδή ο 666. Το κακό είναι ότι έχουμε αρχίσει πάλι να πιστεύουμε σε φαντάσματα.

Δεν είναι δυνατόν να ερμηνευτεί το πάθος και ο φανατισμός που προκάλεσε η διαμάχη για τις ταυτότητες αν δεν συνυπολογιστεί ο πραγματικός τρόμος που προκαλεί σε ορισμένες μερίδες της ελληνική κοινωνίας η σύνδεση των νέων ταυτοτήτων με τον δαιμονικό αριθμό «666» και με το λεγόμενο σφράγισμα του αντίχριστου. Από το βήμα της λαοσύναξης στη Θεσσαλονίκη ο Αρχιεπίσκοπος δεν δίστασε να επικαλεστεί την απειλή του «666» και να ταυτιστεί έτσι με τις φονταμενταλιστικές ομάδες των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων. 

Όλα ξεκινούν από μια ειδική ερμηνεία ενός χωρίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη: «Όποιος έχει μυαλό ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου, που είναι αριθμός ανθρώπου. Ο αριθμός του είναι χξς΄ (666)». Όπως γράφει ο καθηγητής Αγουρίδης (1994), «πρόκειται περί εφαρμογής της ραβινικής μεθόδου της γεματρία. Έλληνες και Ιουδαίοι δεν είχαν τότε εν χρήσει αραβικούς αριθμούς. Τα γράμματα του αλφαβήτου ανταποκρίνονταν σε αριθμούς: α=1, β=2, ε=5, ι=10, κ=20, κτλ. Έτσι κάθε λέξη μπορούσε να μεταφραστεί σε έναν αριθμό, όπως και κάθε αριθμός μπορούσε να μεταφραστεί σε μια ή περισσότερες λέξεις» (σελ. 326). 

Από εκείνη την εποχή έχει επιχειρηθεί άπειρες φορές να «αποκωδικοποιηθεί» ο «αριθμός του θηρίου» και να εντοπιστεί ο αντίχριστος. Ανάλογα με την εποχή, οι δεισιδαίμονες χριστιανοί ανακάλυπταν αντίχριστους κάθε λογής και απέδιδαν σ’ αυτούς τα βάσανά τους, προσδοκώντας ταυτόχρονα την επικείμενη λύτρωση. Κάποιοι θεώρησαν αντίχριστο τον ρωμαίο αυτοκράτορα, λέγοντας ότι το όνομα Νέρων Καίσαρ στα αραμαϊκά βγάζει 666. Άλλοι, όπως ο προτεστάντης του 16ου αιώνα Μίκαελ Στίφελ, αποδίδουν την ιδιότητα του αντίχριστου στον Πάπα της Ρώμης Λέοντα Ι΄, βασισμένοι σε ένα απόσπασμα του επισκόπου Λουγδούνου Ειρηναίου, ο οποίος υποστηρίζει (τον 2ο αιώνα) ότι το όνομα ΛΑΤΕΙΝΟΣ είναι ένα από τα (πολλά) ονόματα που τα γράμματά του αθροιζόμενα καταλήγουν στον δαιμονικό αριθμό. Οι καθολικοί (Πέτρους Μπούνγκους) αντιτείνουν ότι αντίχριστος είναι ο Λούθηρος. Ο ίδιος συγγραφέας αναφέρει και την εναλλακτική λύση του Μωάμεθ ως αντίχριστου. Στον 20ό αιώνα εντοπίστηκαν και νέοι αντίχριστοι στα πρόσωπα του Λένιν, του Χίτλερ, του Γκορμπατσόφ και του Σαντάμ Χουσεϊν. Ο γνωστός αμερικανός ακροδεξιός τηλε-ευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον δίδασκε καθημερινά ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι διαβολική συνωμοσία και ο Τζορτζ Μπους που την εισήγαγε ενεργούσε κατά διαταγή του Σατανά. Αυτά άκουγε ο καημένος ο Ρέιγκαν και έβαλε το δημοτικό συμβούλιο του Χόλιγουντ να αλλάξει τον αριθμό της βίλας του όπου αποσύρθηκε, από 666 St Cloud Street σε 668. 

Δεν υπάρχει λοιπόν εποχή που σέβεται τον εαυτό της και να μην έχει μπει στον πειρασμό να ανακαλύψει τον αντίχριστό της. Άλλωστε ποτέ δεν έλειψαν οι μισητοί ηγέτες. Αυτό που ζούμε, όμως, σήμερα είναι κάτι εντελώς νέο. Για πρώτη φορά ο αριθμός 666 συνδέεται με την ίδια την τεχνολογική πρόοδο. Υποστηρίζεται, δηλαδή, από ομάδες φανατικών σ’ όλο τον κόσμο ότι η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, οι πιστωτικές κάρτες, οι νέες ταυτότητες προετοιμάζουν την έλευση του αντίχριστου και ότι ιδιαίτερα ο γραμμωτός (ή ραβδωτός) κώδικας (bar code) που χρησιμοποιείται για την οπτική αναγνώριση των αντικειμένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες είναι «το χάραγμα του αντιχρίστου» για το οποίο μιλά η Αποκάλυψη. 

Η μόδα έχει έρθει και στη χώρα μας και έχει κυριολεκτικά σαρώσει στους χώρους των φονταμενταλιστών ορθοδόξων (μερίδες παλαιοημερολογιτών, ομάδες μοναχών, παραεκκλησιαστικές οργανώσεις).Το περίεργο είναι ότι όλη αυτή η υπόθεση ξεκίνησε από ένα βιβλίο γραμμένο το 1981 από αμερικανίδα προτεστάντισσα. Πρόκειται για το βιβλίο της Mary Stewart Relfe “When your money fails” (και τη συνέχειά του “The new money system”) που έγινε μπεστ σέλερ στην Αμερική. Ε, λοιπόν, αυτά τα βιβλία έγιναν ευαγγέλια στην Ελλάδα από εκείνους που δεν θέλουν να ακούσουν ούτε για προτεστάντες ούτε για Αμερική ούτε και για γυναίκες! 

Η κυρία Relfe παρουσιάζει τον εαυτό της ως νέο Ευαγγελιστή Ιωάννη και δηλώνει ότι έλαβε «εξ αποκαλύψεως» και «κατά θέλημα Χριστού» το μήνυμα ότι το 666 είναι το χάραγμα του αντίχριστου και ότι ο γραμμωτός κώδικας (bar code) φέρει το 666. Κατά συνέπεια, όποιος δέχεται και χρησιμοποιεί τον γραμμωτό κώδικα, όποιος μετέχει στο νέο οικονομικό σύστημα συναλλαγών συνεργεί στην εισαγωγή του «σφραγίσματος του αντίχριστου».

Πρόκειται για μια πραγματική απάτη. Στον γραμμωτό κώδικα οι αριθμοί απεικονίζονται με επταψήφιους συνδυασμούς μαύρων και λευκών γραμμών. Ο αριθμός έξι αντιστοιχεί στο συνδυασμό μαύρο-λευκό-μαύρο-λευκό-λευκό-λευκό-λευκό. Η Relfe αυθαίρετα ξεχωρίζει τα τρία πρώτα στοιχεία (μαύρο-λευκό-μαύρο) και ταυτίζει τον αριθμό έξι με τις τρεις διπλές γραμμές που βρίσκονται στην αρχή, στη μέση και στο τέλος του γραμμωτού κώδικα, και οι οποίες επιβάλλονται από το γεγονός ότι ο κώδικας πρέπει διαβάζεται και προς τις δύο κατευθύνσεις. 

Γνωρίζοντας ότι η άποψή της θα αντικρουστεί εύκολα, η Relfe επικαλείται άλλους κωδικούς, «μυστικούς» αυτή τη φορά, τους οποίους δήθεν χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και που τους έμαθε η Relfe με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Για να μπερδέψει μάλιστα κι άλλο τους αναγνώστες της, παραθέτει μια μακρά σειρά προϊόντων και εμπορικών σημάτων όπου απαντάται ο αριθμός 666. Φυσικά για να πλουτίσει τη συλλογή της δεν διστάζει μπροστά σε αριθμολογικούς ακροβατισμούς. Για να βγάλει από τη γνωστή κάρτα VISA το 666 μας λέει: VI είναι το 6 στα λατινικά. Το αγγλικό γράμμα S ακούγεται όπως το ελληνικό Ζ, το οποίο είναι το 6ο γράμμα του αλφάβητου. Και το Α είναι το 6 στα αρχαία βαβυλωνιακά. Όπερ έδει δείξαι! 

Η κυρία Relfe ανακαλύπτει εξάρια παντού. Η πτήση του Απόλλων-8 στο φεγγάρι, π.χ., κράτησε 6 μέρες, ο πύραυλος είχε 6 διαμερίσματα, η ταχύτητα ήταν 6 μίλια το δευτερόλεπτο και η βαρύτητα στο φεγγάρι είναι το ένα έκτο από τη βαρύτητα στη γη. Αυτή η αριθμολογική προσκόλληση στο 6 (που θυμίζει την ανάλογη επιμονή ορισμένων να βρίσκουν τον αριθμό 5 στις διαστάσεις των πυραμίδων) θα μπορούσε να βρει τα ανάλογά της για κάθε τριψήφιο συνδυασμό: 333, 444, 555. Όσο για το 888, αυτό είναι ο αριθμός της λέξης Ιησούς! 

Η αμερικανίδα οραματίστρια δεν διστάζει να κατονομάσει και τον αντίχριστό της. Ερμηνεύει την προφητεία του Δανιήλ για να υποστηρίξει ότι αντίχριστος πρέπει να είναι από τον αραβικό κόσμο (11,37) και ειρηνοποιός (11,21). Άρα, συμπεραίνει η Relfe, πρόκειται για τον Ανουάρ Σαντάτ! Εδώ ο φανατισμός εγγίζει τον παραλογισμό: ο αντίχριστος πρέπει να φέρει την ειρήνη!

Με τους αριθμούς του 666 παίζουν φυσικά και όλες οι καφετζούδες της διεθνούς άκρας δεξιάς. Ο απαραίτητος κ. Καρατζαφέρης ανακάλυψε, μάλιστα, ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει τη διαβολική διάσταση στον αριθμό 6 και γι' αυτό τον απεικόνισαν με τα δυο γράμματα: στ΄=σα-ταν! Πού να του πει κανείς του καημένου του Έλληνα τηλε-ευαγγελιστή ότι η λέξη σατάν είναι εβραϊκή! 

Όλα αυτά θα ήταν απλώς διασκεδαστικά, αν δεν μεταβάλλονταν σιγά σιγά σε πραγματική ψύχωση. Τα μπεστ σέλερ της κυρίας Relfe, που ήρθαν στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’80, συνοδεύτηκαν από δεκάδες απομιμήσεις, αντιγραφές και επαναλήψεις, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζεται η απήχηση της τρομοκρατικής της θεωρίας. Το σημαντικό είναι ότι τα βιβλία της δεν βρήκαν πρόθυμους αναγνώστες μόνο στους γνωστούς υποστηρικτές κάθε μυστικιστικής ή παραθρησκευτικής συνωμοτικής θεωρίας. Πολύ γρήγορα υιοθετήθηκαν από ορθόδοξους μοναχούς, οι οποίοι άρχισαν να τα διαδίδουν με ζήλο στους οργανωμένους πιστούς. Αποσπάσματα της Relfe περιέχονται στο βιβλίο του αγιορείτη μοναχού Παρθένη («Ανησυχητικά σημεία των καιρών»), στο οποίο προστίθενται και οι ελληνικές εμφανίσεις του 666 «στο πεντοχίλιαρο, στα εισιτήρια των λεωφορείων, σε πολλά είδη προϊόντων και στη νέα μας ταυτότητα». 

Κρίσιμο ρόλο για τη διάδοση του τρομοκρατικού σεναρίου της Relfe στην Ελλάδα έπαιξε η υιοθέτησή του από τον γέροντα Παϊσιο (1924-1994), έναν αγιορείτη μοναχό με ιδιαίτερο κύρος στους εκκλησιαστικούς κύκλους. Ο βιογράφος και μαθητής του μοναχός Χριστόδουλος Αγγέλογλου αναφέρει ότι ο Παϊσιος είχε το βιβλίο της συνεχώς μαζί του και το έδειχνε στους επισκέπτες του. Ο ίδιος ο Παϊσιος δήλωνε ότι ήδη έχουν «χαραχθεί» με λέιζερ στο μέτωπο και τα χέρια 3000 άτομα στην Αμερική και μάλιστα πρώτα τα διακεκριμένα πρόσωπα! Τις απόψεις του αυτές ο Παϊσιος τις διατύπωσε εγγράφως το 1987, όταν και πάλι υπήρχε θέμα ταυτοτήτων, μπερδεύοντας κάρτες, τηλεόραση, και λέιζερ. Ήταν φυσικό να μην καταλαβαίνει και πολλά από ηλεκτρονικούς υπολογιστές ο γέροντας. Η επιστολή του κυκλοφόρησε σε κύκλους πιστών και προκάλεσε μεταστροφή ακόμα και Ιεραρχών. Ο Καντιώτης, για παράδειγμα, ο οποίος είχε διατυπώσει νηφάλιες σκέψεις λίγες βδομάδες νωρίτερα («ο αριθμός 666, αυτός καθ' εαυτόν μνημονευόμενος ή χρησιμοποιούμενος, δεν πρέπει να προκαλεί πανικόν») άρχισε να βάλει κατά της κυβέρνησης του Αντρέα Παπανδρέου με το γνωστό του ύφος, λέγοντας ακριβώς τα αντίθετα: «εν προκειμένω ο αριθμός 666 δεν χρησιμοποιείται ως κοινός τις αριθμός, αλλ' έχει αντιχριστιανικήν σκοπιμότητα, εντασσόμενος εις τα σχέδια της παγκοσμίου σιωνιστικής αυτοκρατορίας». 

Εδώ και δύο χρόνια το μπεστ σέλερ της κυρίας Relfe αιφνιδίως εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Εικάζουμε ότι θα πρέπει να υποστεί κάποια επεξεργασία. Να αφαιρεθεί, για παράδειγμα, η πρόβλεψη-προφητεία ότι η Δευτέρα Παρουσία αναμένεται στα τέλη του 1997 ή αρχές του 1998 που ακούγεται κάπως εσφαλμένη. Όμως η μυθοπλασία περί 666 έχει ήδη ριζώσει βαθιά. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τους λόγους που η θεωρία της Relfe βρήκε τόσο πρόσφορο έδαφος. Η επιτυχία της πρέπει να αποδοθεί στο πολιτισμικό σοκ που προκάλεσε η ραγδαία εξάπλωση των ηλεκτρονικών υπολογιστών σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αυτή η εισβολή της νέας τεχνολογίας δημιούργησε νέες στρατιές λειτουργικά αναλφάβητων πολιτών (δηλαδή εκείνων που δεν μπορούν ούτε να κάνουν χρήση αλλά ούτε και να κατανοήσουν τα «διαβολικά» αυτά μηχανήματα). 

Το κακό είναι ότι οι δεισιδαιμονίες της κυρίας Relfe καθώς φαίνεται θεωρούνται χρήσιμες για να φανατίσουν τους πιστούς και να τρομάξουν περισσότερο τους αφελείς. Με μοναδική εξαίρεση τον μητροπολίτη Νικοπόλεως, του οποίου συνέντευξη φιλοξενούμε σήμερα, οι Ιεράρχες δεν έχουν φροντίσει να διαφοροποιηθούν από το μύθο του «666». Συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Με τις σχετικές της εγκυκλίους η Ιερά Σύνοδος, χωρίς να ταυτίζεται με τους ακραίους φονταμενταλιστές, αφήνει ανοικτό το «παραθυράκι» του τρόμου. Το μόνο σχετικό έντυπο που κυκλοφορεί στις επίσημες εκδόσεις της εκκλησίας (Αποστολική Διακονία) είναι μια μικρή μπροσούρα του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμου, στην οποία δηλώνεται μεν σαφώς ότι «ο αριθμός 666 (…) δεν έχει τη δύναμη να μας βλάψει», όμως αφήνεται και η απειλή ότι «εάν υπάρξει αθέτηση των υποσχέσεων της πολιτείας θα ενημερώσωμεν τους χριστιανούς και θα τους προτρέψωμε να μη δεχθούν να λάβουν τις νέες ταυτότητες». 

(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 9/7/2000)

 

Σημ. «Εκκλησιαστικού».

Το άρθρο ίσως με μια ματιά να φαίνεται παλιό. Το καθιστά όμως επίκαιρο η ακατάπαυστη 25 ετής πλέον, ανεύθυνη κι ατεκμηρίωτη εισέτι εξαρολογική κινδυνολογία των αντιλάλων του προτεσταντισμού στη χώρα μας. Δια του λόγου το αληθές, όπου βλέπετε τη λέξη ταυτότητες, διαβάστε ΑΜΚΑ..τον επάρατο. Δείχνει επίσης περίτρανα ποιά είναι η «πνευματική μαμά» (προτεστάντιδα παστόρισα Mary Stewart Relfe) όλων εκείνων των αυτόκλητων «σωτήρων», που εδώ και 25 χρόνια βάλθηκαν να μας σώσουν από έναν αντίχριστο που όλο έρχεται...

Αγ. Νεκτάριος & Ορθόδοξη Παράδοση

του Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου

Ιστορικό του ναού της Ευαγγελιστρίας εις το Πυρί Θηβών, ο οποίος είναι χτισμένος κατ’ εντολήν του Αγίου Νεκταρίου.

«Κι αν αλλάξουν όλοι να παραμείνετε στην παράδοση»

 «Τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες»...
.

. 

 .

Βρισκόμαστε στη Θηβα το 1924 στην περιοχή του Πυρίου. Όλα κυλούν ήρεμα και καλά. Οι νοικοκυρές στολίζουν τα σπίτια τους με τα έργα των χεριών τους, οι πατεράδες αγωνίζονται για το καθημερινό αναλώνοντας τις περισσότερες ώρες τους στα χωράφια ενώ τα παιδιά ανέμελα τρέχουν από δω και από κει για να χορτάσουν το παιχνίδι τους. Ξαφνικά όμως μέσα σε αυτή την ηρεμία δύο άντρες ανεβασμένοι στα άλογά τους, γνωστοί στους περισσότερους των Θηβών, ο Κίμων ο Στεφανιώτης και ο Λουκάς ο Καλατζής, γυρίζουν αλαφιασμένοι και τρομαγμένοι φωνάζοντας, πάνω από τα άλογα που βρισκόντουσαν. «Μας ΦPAΓKEΨAN! Μας ΦPAΓKEΨAN!» Τι είχε συμβεί; Δυστυχώς είχαν πληροφορηθει πως η Ελλαδική Εκκλησία άλλαξε το ημερολόγιο χωρίς να γνωρίζει ο κόσμος, χωρίς να ρωτηθούν οι Αρχιερείς της Ελλάδος, εκτός από τους πέντε που το άλλαξαν.

«Μας φράγκεψαν! Μας φράγκεψαν!». Συνεχώς φώναζαν και ενημέρωναν τα γειτονικά χωριά των Θηβών.

Ναι, μα με ποιο δικαίωμα το έκαναν αυτό; Αφού αυτοί δεν ήταν κληρικοί, ήταν απλοί λαϊκοί. Από που πήραν το θάρρος αυτό; Τι γνώριζαν; Τι εντολή είχαν;

Οι δύο αυτοί άνδρες είχαν πνευματικό καθοδηγητή κάποιο επίσκοπο ο οποίος βρισκόταν σε ένα όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού, την Αίγινα. Το όνομά του ήταν Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως. Το 1918 είχαν πάει και οι δύο στο νησί να εξομολογηθούν και να πάρουν τη συμβουλή του για ένα θέμα το οποίο την εποχή εκείνη ήταν σε έξαρση. Το θέμα αυτό ήταν για την αλλαγή του ημερολογίου. Η ερώτησις των δύο ήταν κατά πόσο είναι εφικτή και επιτρεπτή η αλλαγή του ημερολογίου. Ο Άγιος Ιεράρχης όπως ήταν σοφός και πράος τούς απάντησε:

         -Παιδιά μου, δεν πρέπει να γίνει η αλλαγή του ημερολογίου διότι βάσει αυτού έχουν θεσπισθεί όλες οι εορτές της Εκκλησίας μας και ιδιαιτέρως το αιώνιο Πασχάλιο.
 .
            - Μαλιστα Δέσποτα, εάν όμως η Εκκλησία δεχθεί τη μεταρρύθμιση τι γίνεται; Τι κάνουμε εμείς;
 .

         - Εσείς να παραμείνετε ως έχετε, δεν θα ακολουθήσετε τούς μεταρρυθμιστές διότι το Γρηγοριανό ημερολόγιο έχει καταδικασθεί από τρεις πανορθοδόξους συνόδους επί πατριαρχίας Ιερεμίου του Τρανού 1592-1593 και Ανθίμου το 1848. Είναι αδύνατον Ορθόδοξοι Χριστιανοί να δεχθούν την αλλαγή. Εγώ δε δέχομαι ούτε ακολουθώ κανέναν έστω κι αν μείνω μόνος μου. Ναι, Δέσποτα, αλλά εάν δεν έχουμε ιερείς τι θα κάνουμε;
         
             - Παιδιά μου θα οικονομήσει ο Κύριος μας και θα σας στείλει.

. 

- Κι αν δεν έχουμε εκκλησία και εχουν γυρίσει όλοι με το Γρηγοριανό εκεί, πως το αντιμετωπίζουμε;
.

.- Γι’ αυτό προβληματίζεσθε; Δεν υπάρχει πρόβλημα, τα σπίτια σας να γίνουν Εκκλησίες.
. 

.- Μα, πως Δέσποτα; Πως μπορεί να γίνουν αυτά; 

.- Εγώ παιδιά μου απεύχομαι να γίνη η αλλαγή, αλλά εάν γίνει τότε πρέπει να αντισταθείτε. Να είστε σίγουροι πως ο Χριστός μας θα είναι μαζί σας όταν συνειδητά υπερασπισθείτε τα Ιερά και τα Όσια της Εκκλησίας μας. Εάν διαβάσατε την Ιστορία της Εκκλησίας μας θα δείτε και θα γνωρίσετε πως σε περίοδο ανταρσίας και ακαταστασίας στην Εκκλησία ότι πολλά σπίτια είχαν γίνει τόποι κοινής προσευχής»..
. .

Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα είπε και τους έλεγε ο επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος. Έπειτα από δύο χρόνια το 1920 ο Άγιος Ιεράρχης κοιμήθηκε.

. 
Παρευρέθηκαν στην κηδεία του παίρνοντας για τελευταία φορά την ευχή του προσκυνώντας τον. Καθηκόντως λοιπόν οι δύο αυτοί άνδρες σεβόμενοι τη μνήμη του πνευματικού τους, ως συνειδητοί χριστιανοί, προσπάθησαν όσο το δυνατόν περισσότερο να ενημερώσουν τον κόσμο για το μεγάλο πνευματικό κακό που είχε γίνει στην Ελλάδα. Καταφέρνουν με τη χάρη του Κυρίου μας να βοηθήσουν πνευματικά, πολύ κόσμο με αποτέλεσμα αρκετά χωριά της Βοιωτίας να παραμένουν στη παράδοση. Ιερείς έρχονταν αραιά και που από το Άγιον Όρος για να τούς εξυπηρετήσουν και όχι μόνον αυτό αλλά στην αναζήτηση προς εξυπηρέτηση ιερού ναού ο Λουκάς Καλατζής αποφάσισε να κάνει τόπο κοινής προσευχής το σπιτάκι του, δίδοντας στο Εκκλησάκι την ονομασία του Ευαγγελισμού, ούτως ώστε να έρθουν σε εκπλήρωση οι ευχές και οι εντολές του πνευματικού τους πατέρα του Επισκόπου Πενταπόλεως Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού.
. 

Πέρασαν 75 ολόκληρα χρόνια από τον χωρισμό της Εκκλησίας μας.

Η ιστορία έγραψε πολλά θλιβερά γεγονότα τα οποία συνέβησαν κατά το διάστημα αυτό. Παρόλα αυτά όμως η ζέση της πίστεως δεν έσβησε μέχρι σήμερα. Εξακολουθεί να υπάρχει και συνεχίζει παραμένοντας αμείωτη και σταθερή για τις επερχόμενες γενεές.

. 
Τα ιστορικά γεγονότα είναι γνωστά σε εμάς από τους επιζώντας συνεχιστάς των Ιερών παραδόσεων Θηβαίους Ευάγγελο Τούτουζα, Χρήστο Λαλιώτη, Στυλιανό Σκούμα, οι οποίοι έζησαν από κοντά τόσον ως παιδιά όσον και ως ώριμοι πλέον άνδρες, τον Κιμωνα Στεφανιώτη και τον Λουκά Καλαντζή, τον μετέπειτα πατέρα Λεόντιο.

. 
Σήμερα υπάρχει η μαρτυρία του ιστορικού ναού του Ευαγγελισμού της Κυρίας Θεοτόκου, ο οποίος εκτίσθη με την ευχή και την εντολή του Αγίου Νεκταρίου έχοντας υπερυψωμένο επάνωθεν τον περικαλλέστατο Ναό των Αγίων Πάντων πρωτοβουλία του μακαριστού Κωνσταντίντου Τούτουζα.

. 
Αυτά τα λίγα αγαπητοί αναγνώστες από τη ζωή, τους αγώνες και την παρουσία της Εκκλησίας μας.

. 
Ιδιαιτέρως ο γράφων αισθάνομαι αρκετά συγκινημένος και ευτυχισμένος διότι η θεία Πρόνοια οικονόμησε να υπηρετήσω τον ιστορικό Ναό της Ευαγγελιστρίας επί οκτώ συναπτά έτη ως εφημέριος συνεχίζοντας την εντολή του Αγίου Νεκταρίου:

.
. 

«TA ΣΠITIA ΣΑΣ NA ΓINOYΝ EKΚΛΗΣIEΣ»

 «KI AN ΑΛΛΑΞOYΝ ΟΛOI, NA ΠAPAMEINETE ΣTHΝ ΠAPΑΔΟΣΗ»

.

. 

Ο Ιερός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (κάτω) και Αγίων Πάντων (επάνω) στην περιοχή Πυρί της πόλεως των Θηβών. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ναός αυτός ήταν μέχρι πρότινος ιδιόκτητος και ανήκε στην, γνωστή για την προσήλωσή της στις πατρώες παραδόσεις, οικογένεια Τούτουζα. Για την καλύτερη διασφάλιση του ιερού χαρακτήρα του ναού οι ιδιοκτήτες απεφάσισαν να τον μεταβιβάσουν στο εκκλησιαστικό νομικό πρόσωπο της Εκκλησίας μας. 

*************************************************************

** «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», Αρ. φ. 902, έτος 50ον, 29/2/2000, σελ. 10!11.
.
.
.