Η ανάδειξη νέου Αρχιεπισκόπου
.
Την 5ην Φεβρουαρίου 1923, συνήλθεν εις το Υπουργείον Στρατιωτικών (!) το Υπουργικόν Συμβούλιον, δια να συσκεφθή επί θεμάτων της Εκκλησίας και «απεφάσισεν» να διορίση «αριστίνδην» Σύνοδον δια την εκλογήν του νέου Μητροπολίτου Αθηνών. Εις την νέαν αυτήν Σύνοδον περιελάμβανον τους Μητροπολίτας Τρίκκης, Σύρου, Γυθείου και τους νεοχειροτονηθέντας Κορινθίας και Κυθήρων! Και τούτο, διότι ήθελoν ο νέος Μητροπολίτης Αθηνών να εκλεγή «ομοφώνως» ό «εκλεκτός των».
Αλλά ως φαίνεται, η νέα αύτη επέμβασις εις το εσωτερικό της Εκκλησίας θα ήτο πολύ προκλητική αλλά θα είχε και συνέπειες δια τον νέον Μητροπολίτην, και δια τούτο άφησαν την ίδίαν σύνθεσιν της Συνόδου ως είχεν πρότερον, αρκεσθέντες εις την πλειοψηφίαν αυτής, η οποίαν ως γνωστόν, ήσαν ιδικοί των άνθρωποι.
Ιερά Σύνοδος απετελουμένη υπό των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Θεσσαλιώτιδος και Φαναρίου Ευθυμίου, Σύρου και Τήνου Αθανασίου, Δημητριάδος Γερμανού, Τρίκκης και Σταγών Πολυκάρπου και Ναυπακτίας Αμβροσίου, συνήλθεν την 11ην π.μ. της 9ης Μαρτίου 1923 ν.ήμ. υπό την Προεδρίαν του έχοντος τα πρεσβεία της Αρχιερωσύνης Θεσσαλιώτιδος Ευθυμίου εις συνεδρίαν, με την ΕΝΤΟΛΗΝ να πpoβή εις την εκλογή του Μητροπολίτου Αθηνών.
«Η συνεδρίασις διαρκέσασα μέχρι την 5ην απογευματινήν υπήρξε θυελλώδης και πλήρης επεισοδίων.
Εν αρxή της συνεδριάσεως ο Σεβασμ. Τρίκκης λαβών τον λόγον υπέδειξεν, όπως η Ιερά Σύνοδος προτείνη εις την Κυβέρνησιν δια την πλήρωσιν του Μητροπολιτικού θρόνου τους Αρχιμανδρίτας κ.κ. Χρυσόστομον Παπαδόπουλον Καθηγητήν του Πανεπιστημίου, Γερμανόν Βασιλάκην της Ελληνικης Εκκλησίας Παρισίων και Κ. Παγώνην της Ελληνικής Εκκλησίας Λονδίνου, εξ ων αυτή να εκλέξη τον κατάλληλον.
Με την πρότασιν του Σεβασμ. Τρίκκης συνεφώνησε και ο Σεβ. Ναυπακτίας πλέξας το εγκώμιον του κ. Παπαδοπούλου.
Ο Σεβασμ. Δημητριάδος διαφωνών ριζικώς προς τον Σεβασμ. Τρίκκης δια το πρόσωπον του κ. Παπαδοπούλου είπεν, ότι η Ι. Σύνοδος δεν δύναται να προτείνη αυτόν δια τον Μητροπολιτικόν θρόνον, εφ’ όσον εναντίον του υπάρχει α) κατηγορία δια ΔΟΓΜΑΤIKΟΥΣ λόγους, επί ΑΙΡΕΣΕΙ και ελλείψει συνέσεως, και β) έxει εκδιωχθή υπό του Πατριάρχου Ιεροσολύμων και δεν έxει «συσταυικήν» επιστολήν και «απολυτήριον». Ο Σεβασμ. Σύρου συνεφώνησε με την γνώμην του Σεβασμ. Τρίκκης. Ο Προεδρεύων Σεβασμ. Θεσσαλιώτιδος συνεφώνησεν απολύτως μετά του Σεβασμ. Δημητριάδος» . (20)
Παρ’ όλας τας διαμαρτυρίας των αειμνήστων Δημητριάδος & Θεσσαλιώτιδος η πλειοψηφία (!) της Συνόδου, φίλοι του Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, με εντoλίν της επαναστάσεως και με ψήφους 3 (Τρικκης-Σύρου-Ναυπακτίας) υπέρ και 2 (Θεσ/τιδος – Δημητριάδος) εξέλεξαν Μητροπολίτην Αθηνών τον εκλεκτόν της επαναστάσεως και του Βενιζελικού Κόμματος, τον Χρυσόστομον Παπαδόπουλον.
Τόση ήτο η βία των δια να τον επιβάλλουν ώστε την ημέραν εκείνη αργά το βράδυ «ενεκρίθη» υπό της επαναστάσεως και «εκυρώθη» με Βασιλικόν Διάταγμα. Tην επομένην ημέραν Σάββατον 10 Μαρτίου 1923 ν.ήμ. εγένετο η χειροτονία εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν των Αθηνών παρουσία του Αρχηγού της επαναστάσεως Νικ. Πλαστήρα, της Κυβερνήσεως, του εν Αθήναις αντιπροσώπου του Πάπα «επισκόπου» Lουis Reti και του αντιπροσώπου του «Αρχ/που» του Canterbury Wiyram.
Tην χειροτονίαν ετέλεσαν οι τρείς ψηφίσαντες τούτον Αρχιερείς, ο Σύρου Αθανάσιος, ο Ναυπακτίας Αμβρόσιος και ό Τρίκκης Πολύκαρπος. Ουδείς εκ των παρεπιδημούντων Αρχιερέων έλαβεν μέρος κατά την χειροτονίαν . (21)
.
Ενώ εν Αθήναις εγένοντο τελεταί, πανηγυρισμοί και δεξιώσεις δια την ανάδειξιν και την χειροτονία του «εκλεκτού» της επαναστάσεως και των ανθελληνικών δυνάμεων - όπως απεδείχθη αργότερον - Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, ο Θεός έδειξε την αποδοκιμασίαν Του. Την πρωία του Σαββάτου (ημέρα της χειροτονίας του) 10 Μαρτίου ν.ημ. ο καιρός ήτο «ανοιξιάτικος» και όλα έδειχναν, ότι θα επακολουθούσε μία ήρεμη ημέραν. Ουδείς εφαντάζετο την «συμφοράν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου