3. Δημητριάδος Γερμανός

.

Η χειροτονία

Η Ιερά Σύνοδος αποδέχτηκε την ομόφωνη και επίμονη επιθυμία του λαού της πόλεως του Βόλου και των περιχώρων, εξέλεξε το Γερμανό ως Επίσκοπο Δημητριάδος, η δε κυβέρνηση πρόθυμα ενέκρινε την εκλογή του. Την 10η Αυγούστου 1907 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η χειροτονία του νέου Αρχιερέως με κάθε επισημότητα, με την παρουσία όλων των βουλευτών της επαρχίας του Βόλου, του Νομάρχη Μαγνησίας και πολλών ευρισκομένων στην Αθήνα, τότε, για υποθέσεις των Θεσσαλών. Μετά τη χειροτονία ο νέος Επίσκοπος με υπουργική άμαξα, σ’ αυτήν επέβαιναν δύο βουλευτές του Βόλου και ο Νομάρχης, τους οποίους ακολουθούσαν από σειρές αμαξιών και πλήθους κόσμου, μετέβησαν στο ξενοδοχείο «Ελλάς» και εκεί δέχτηκε τα συγχαρητήρια όλων. Μεταξύ αυτών και ο βουλευτής Σκοπέλου Κ. Αιγιαλίδης προσεφώνησε γι’ αυτόν τα εξής: «Σεβασμιώτατε, έχω την τιμήν να αντιπροσωπεύω επαρχίαν Νομού, εις την ποιμαντορίαν του οποίου εκλήθης, υποβάλλω, ερμηνεύς των αισθημάτων του ποιμνίου σου, μετά των συγχαρητηρίων και βαθύτατα σέβη, τα οποία ου μόνον προσήκουσιν εις το ιερόν αξίωμά σου, αλλά και εμπνέουσιν αι περικοσμούσαι το άτομον σου αρεταί, ων γνώσται διατελούμεν, και αι οποίαι γεννώσιν εν ημίν την πεποίθησιν ότι εν τη εκπληρώσει της αποστολής σου, θέλεις δειχθή αντάξιος των μεγάλων της Εκκλησίας και του Γένους αρχιερέων. Και όντως τέκνον των ενδόξων Ψαρών, γαλουχηθέν με τας παραδόσεις και τα αισθήματα ανθρώπων, οι οποίοι δια του Χριστού την πίστιν την Αγίαν, δια της Πατρίδος των την Ελευθερίαν και αυτήν την γενέτειραν παρέσχον ολοκαύτωμα, δεν είναι δυνατόν, η να φέρης εν Σοι το άγιον εκείνον πυρ και την θείαν δύναμιν, δια των οποίων και λέγων και πράττων, θέλεις εμφυσήση εις ημάς την πίστιν προς τον Θεόν των Πατέρων μας, την αγάπην προς την πατρίδα και θέλεις αναγεννήσει την πεποίθησιν προς το αθάνατον της φυλής μας. Την πίστιν, ήτις σώζει, την αυτοπεποίθησιν, ης έχομεν ανάγκην, ίνα εκκλησία και έθνος αντεπεξέλθωσι κατά των παντών επιβουλών. Πολλά τα έτη Σου Δέσποτα».

.

.

Ο Επίσκοπος ευχαρίστησε και υποσχέθηκε ότι θα αφοσιωθεί με όλες τις δυνάμεις του στην υπηρεσία της Εκκλησίας και της πατρίδας. Μετά από αυτά προσφέρθηκαν αναψυκτικά και οι επισκέψεις των συγχαιρόντων διήρκεσαν μέχρι αργά το βράδυ. Τη χειροτονία του ανήγγειλε ο νεοχειροτονηθείς μέσω τηλεγραφήματος στο Δήμαρχο Παγασών και στις διευθύνσεις εφημερίδων, η δε «Πανθεσσαλική» απάντησε δια του εξής τηλεγραφήματος: «Η Πανθεσσαλική και οι περί αυτήν φιλελεύθεροι άνδρες πανηγυρίζουσι σημερινήν ημέραν, καθ’ ην θρόνος επισκοπής μας παραδίδεται εις πεφωτισμένας και δεδοκισμένας χείρας Σας. Ιδιαίτερα χαιρετίζομεν χειροτονίαν υμετέρας Σεβασμιότητος, ως απαρχήν αναγεννήσεως θρησκευτικού αισθήματος και αποκαθάρσεως εκκλησιαστικού καθεστώτος από πάσης ακαθαρσίας, πεποιθότες ότι φιλόπατρις εργασία εξυγιάνσεως επαρχίας αποκτά ένθερμον συνεργάτην και υποστηρικτήν, γενναιόφρονα δε πνευματικόν αρχηγόν ο φιλελεύθερος λαός του Πηλίου».

.

.

Την άλλη μέρα, στις 11 Αυγούστου, πολλές εφημερίδες των Αθηνών δημοσίευσαν την φωτογραφία του νέου Ιεράρχη, επαινώντας τη δράση και τις αρετές του και εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα τιμήσει την Εκκλησία και θα παράσχει σ’ αυτήν σπουδαίες και πολύτιμες υπηρεσίες. Ο δε αείμνηστος Γαβριηλίδης στην «Ακρόπολη» δημοσιεύοντας την φωτογραφία του Μητροπολίτη, έγραφε κάτω από αυτή τα εξής: «Υπό τας ενθέρμους ευχάς του κατακλύζοντος την Μητρόπολιν εκλεκτού κόσμου, ετελέσθη χθες σεμνοπρεπώς η χειροτονία του Πανιερωτάτου Δημητριάδος Γερμανού Μαυρομμάτη. Σεμνός, μειλίχιος ομιλητής, σταθμίζων τα πράγματα προ πάσης αποφάσεως, ακολουθών απαρεγκλίτως την άπαξ διαχαραχθείσαν πορείαν, αυστηρός μετά δικαιοσύνης, αρχικός άνευ αλαζονείας και μετριοπαθής άνευ αδυναμίας, ιδού ο χαρακτήρας του χθες χειροτονηθέντος Πανιερωτάτου Δημητριάδος, επαξίως αμειβομένου δια της αναρρήσεώς του εις τον Μητροπολιτικόν θρόνον. Ως άνδρα των έργων τον φωτογραφίζει αρκετά η μέχρι σήμερον δράσιν του, η συντελέσασα ου μόνον να αναδείξη αυτόν, αλλά και να διαφωτίση και ιθύνη εις κρισιμωτάτας στιγμάς ύψιστα συμφέροντα της ημετέρας εκκλησίας. Ανήρ υψίστης μορφώσεως και σπανίας διοικητικής ικανότητος, ανέρχεται τον Μητροπολιτικόν θρόνον με μίαν φιλοδοξίαν εις το να εξυπηρετήση με όλας του τας δυνάμεις το ευσεβές πλήρωμα, όπερ καλείται να ποιμάνη. Στήλαι ολόκληροι δεν θα ήρκουν ίσως δια να εξαρθή καταλλήλως η συνετή, όσον και πατριωτική αυτού στάσις, ως επιτρόπου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εν Καΐρω. Εν μόνον οφείλομεν κατά καθήκον να τονίσωμεν, ότι η εκλογή τοιούτων προσωπικοτήτων τιμά τους εκλέγοντας, πολλά υποσχομένη δια την ανύψωσιν του κλήρου εις περιωπήν και την διαπαιδαγώγησιν και ηθικοποίησιν του λαού δια της εφαρμογής των μεγάλων του Χριστού αληθειών».

.

.

Επίσης, η αθηναϊκή εφημερίδα «Ημέρα» με τον τίτλο «Γερμανός Μαυρομμάτης», έγραφε τα εξής: «Η ευτυχεστέρα επισκοπή του κράτους υπήρξεν η της Δημητριάδος, διότι η Θεία Πρόνοια έθεσεν επί του θρόνου αυτής Ιεράρχην με ισχυρότατας πνευματικάς δυνάμεις, με αντίληψιν οξυτάτην, δογματιστήν ευφραδέστατον και με χαρακτήρα αδαμάντινον, γνήσιον τέκνον της ηρωΐδος εκείνης νήσου, της οποίας οι Κανάραι κατέπληξαν τον κόσμον δια της γιγαντίου αυτών αρετής και ρώμης. Η μέχρι τούδε δράσις του Ιεράρχου Δημητριάδος και παρ’ ημίν και παρ’ άλλαις εκκλησίαις υπήρξεν ου μόνον ελληνικωτάτη, αλλά και ηθικωτάτη και δια τούτο παραλείπομεν ταύτην και θα περιορισθώμεν εις την μέλλουσαν του νέου Ιεράρχου τοιαύτην, ουχι προφητικώς, αλλά εκ πεποιθήσεως προς τον άνδρα. Ο νέος Ιεράρχης Δημητριάδος ενδεδυμένος ου μόνον τον αρχιερατικόν μανδύαν, αλλά και περιβεβλημένος την πορφύραν της αρετής και της ευγενείας, θέλει επιδείξει δράσιν τελείαν και υποδειγματικήν δια τας επερχομένας γενεάς».

.

.

Όλες οι εφημερίδες του Βόλου ήταν πλήρεις στις περιγραφές της χειροτονίας και της δεξίωσης των επισήμων και προσφωνήσεων στο ξενοδοχείο της «Ελλάδος» μέσω τηλεγραφικών ανταποκρίσεων από την Αθήνα. Στις 11 Αυγούστου, η εφημερίδα «Η Θεσσαλία» στο κύριο άρθρο της, έγραφε τα εξής: «Ο επί ημέρας μόνον απομείνας κενός επισκοπικός θρόνος της θεοσώστου Επισκοπής Δημητριάδος –δια της εις Κύριον αποδημίας του αειμνήστου Ιεράρχου ημών Γρηγορίου– επληρώθη τάχιστα κατά θείαν βούλησιν και από της χθες ανήκει ούτος εις τον Σεβασμιώτατον Γερμανόν Μαυρομμάτην, χειροτονηθέντα χθες εν τη Μητροπόλει Αθηνών εις Επίσκοπον Δημητριάδος. Ο νέος Επίσκοπος του νομού μας είναι φυσιογνωμία γνωστοτάτη εν αυτώ, καθόσον εχρημάτισεν επί σειράν ετών ιεροκήρυξ και κατ’ αυτό το διάστημα το ποίμνιον, το οποίον κέκληται να ποιμάνη σήμερον, έλαβεν αφορμήν να εκτιμήση τα πολλαπλά αυτού προσόντα. Εντεύθεν δε και ο φανατισμός δια του οποίου πολλοί υπεστήριξαν την υποψηφιότητά του. Από τον Γερμανόν Μαυρομμάτην, το νέον Επίσκοπόν του, πολλά τα αγαθά αναμένει ο λαός της Μαγνησίας. Διανοίγεται άλλως τε προ αυτού ευρύτατον στάδιον ενεργείας και δράσεως, οι γνωρίσαντες δε εκ του πλησίον τον νεαρόν και πεπαιδευμένον Λευΐτην, πολλάς ελπίδας στηρίζουσιν επί της δι’ αυτού διοικήσεως της εκκλησίας ημών και του κλήρου. Και δεν έχουσιν άδικον. Διότι ο Σεβασμιώτατος Γερμανός κέκτηται άπαντα τα προσόντα καλού και αγαθού και δραστηρίου ποιμενάρχου και διακαίεται υπό ζήλου και επιθυμίας, όπως εργασθή πάση δυνάμει εν τω κύκλω των υψηλοτάτων και σπουδαιοτάτων καθηκόντων του. Είναι δε πολλαπλά και ευρύτατα τα καθήκοντα του επισκόπου και όταν θέλει να εργασθή, δύναται και τον κλήρον να προαγάγη εις την εμπρέπουσαν περιωπήν και το γόητρον της εκκλησίας ν’ ανυψώση και την πίστιν και θεοσέβειαν του λαού να ενισχύση, δια τε της διδασκαλίας και της καθοδηγήσεως αυτού επί την στενήν, πλην αγαθήν οδόν, την οδόν της του Χριστού εκκλησίας.

.

Τοιαύτην τινά δράσιν αναμένομεν και ημείς, μεθ’ ημών δε και το χριστεπώνυμο πλήρωμα ολοκλήρου του λαού της Μαγνησίας από τον νέον Επίσκοπόν μας Σεβασμιώτατον Γερμανόν, έχομεν δε πλήρη πεποίθησιν, ότι αι ελπίδες ημών αύται δεν θα διαψευσθώσιν. Υπό της αυτής πεποιθήσεως εμφορούνται και πάντες οι κάτοικοι της πόλεως του Βόλου, οίτινες δια τον λόγον τούτον προετοιμάζουσι λαμπράν δεξίωσιν εις τον νέον Επίσκοπον Δημητριάδος, διατρανούντες ούτω την προς αυτόν αγάπην και διαδηλούντες την χαράν των επί τη εκλογή του».