2. Δημητριάδος Γερμανός

.

Τα προ της χειροτονίας του Γερμανού

Κατά το διάστημα όπου ο Γερμανός υπηρετούσε ως ιεροκήρυκας, είχε προταθεί μεταξύ άλλων υποψηφίων κατά τρεις διάφορες εποχές από την Ιερά Σύνοδο, για την πλήρωση χηρευουσών Επισκοπικών εδρών. Η επικείμενη πλήρωση της κενής επισκοπικής έδρας Θήρας, η εφημερίδα των Αθηνών «Πατρίς» στο φύλλο της 12ης Ιουλίου 1907 έγραφε τα εξής: «Πληροφορούμεθα, ότι ως Επίσκοπος Θήρας πρόκειται να εκλεχθή ο εν Πετρουπόλει εφημέριος... όστις επ’ ουδενί λόγω είναι δυνατόν να επαρκέση εις την επισκοπήν εκείνη, όπου, ως γνωστόν η Ρώμη φροντίζει και στέλλει πάντοτε διακεκριμένον Ιταλόν Ιεράρχην και προεστώτας των εκεί καθολικών Μονών, άνδρας μεγάλης εκκλησιαστικής μορφώσεως χάριν του προπαγανδισμού, όστις τελείται εκεί κατά τον οποίον πολλάκις ο αοίδιμος Θήρας Νικόδημος, εν των μάλλον εγκρίτων Ιεραρχών, δριμύτατα εκαυτηρίασε. Και δεν δύναται ο... να χρησιμεύση εκεί ως επίσκοπος, διότι είναι ηλικίας 70 ετών... Εις την Θήραν χρειάζεται εις εκ των αρίστων κληρικών, όπως καταλάβη το Θρόνο, μετέχων και παιδείας αμφιλαφούς και φρονήματος υγιούς, ρώμης δε και σθένους και ψυχικού και σωματικού. Και ως τοιούτος ο μόνος ενδεδειγμένος είναι ο έτερος των συνυποψηφίων, ο κ. Γερμανός Μαυρομμάτης, περί ου ο αοίδιμος Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος απεφαίνετο, διότι τον είχε Ιεροκήρυκα πάσης γης Λιβύης, ότι είναι το χάρμα και το εγκαλλώπισμα του Αποστολικού θρόνου Αλεξανδρείας».

.

.

Εν τούτοις, και κατά τις τρεις παραπάνω περιστάσεις ο Γερμανός δεν εξελέγη, ίσως διότι η Θεία Πρόνοια του επεφύλαξε την επαρχία Δημητριάδος, την οποία αγάπησε και από την οποία τόσο αγαπήθηκε. Μετά την πλήρωση όλων των προ ετών χηρευουσών Επισκοπικών εδρών, προτάθηκε από τους αρμόδιους, να του δοθεί η θέση του Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου ή του Πρωθιερέως στην Ελληνική Εκκλησία της Πετρούπολης. Για τη δεύτερη μάλιστα θέση, δημοσιεύτηκε και το Β’ Διάταγμα, αλλά η μετάβασή του εκεί ματαιώθηκε, επειδή χήρευσε μετά από λίγο η έδρα της Μητρόπολης Δημητριάδος και εκεί εξελέγη. Σ’ αυτό συνετέλεσε η εκτίμηση και η αγάπη όλων των κατοίκων της επαρχίας Δημητριάδος, την οποία υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας.

.

.

Πράγματι, δε, μετά το θάνατο του Μητροπολίτου Γρηγορίου και περί τα τέλη Ιουλίου του 1907, ο λαός του Βόλου με συλλαλητήρια και ψηφίσματα προς την Ιερά Σύνοδο και την κυβέρνηση ζήτησε την εκλογή ως Επισκόπου του Αρχιμανδρίτου Γερμανού και έτσι μετά από λίγες ημέρες προτάθηκε ως υποψήφιος. Με βάση την πρόταση, στάλθηκε από το Βόλο το κάτωθι τηλεγράφημα το οποίο δημοσιεύτηκε και στις εφημερίδες: «Σεβαστήν Ιεράν Σύνοδον Αθήνας• Άπας λαός Νομού Μαγνησίας αγάλλεται επί υποδείξει ως Επισκόπου Δημητριάδος του Γερμανού Μαυρομμάτη, ευγνωμονούντες Ιερά Συνόδω και Σεβαστώ Υπουργείω επί τοιαύτη επιτυχεί εκλογή, ευχόμεθα ως ευλαβείς χριστιανοί και ένθερμοι της εκκλησίας μας υποστηρικταί, ίνα ταχέως πραγματοποιηθή τοιούτος επιτυχής διορισμός».

.

.

Άλλη δε, εφημερίδα του Βόλου η «Πανθεσσαλική», με τον τίτλο «Αρχιεπισκοπή Μαγνησίας – ο Αρχιμανδρίτης Γερμανός Μαυρομμάτης» – έγραφε τα εξής:
«Εν από τα σπουδαιότερα και ζωτικότερα ζητήματα της επαρχίας, είναι η πλήρωσις του χηρεύοντος Αρχιεπισκοπικού μας θρόνου, διότι ο λαός του Πηλίου και των άλλων επαρχιών διασώζει ακόμη αμείωτον το θρησκευτικόν φρόνημα, η διατήρησις και ανάπτυξις του οποίου απαιτεί πεφωτισμένην, νοημονεστάτην και σώφρονα εκκλησιαστικήν διοίκησιν. Οι Αρχιεπίσκοποι δεν έχουσιν εξουσίαν πρόσκαιρον, ούτε παύονται, ούτε μετατίθενται. Διορίζονται και αποθνήσκουν με το υψηλόν αξίωμά των. Δια τούτο όλοι οι κάτοικοι, ολόκληρον το εκκλησιαστικόν πλήρωμα πρέπει να ευχώμεθα, όπως Αρχιεπίσκοπος εκλεγή κληρικός ενάρετος, μεμορφωμένος, με ζωήν κάι ενθουσιασμόν, με αισθήματα χριστιανικά, “όχι εκ των δούλων της Εύας και των φίλων του αργυρίου”. Προ πάντων η Αρχιεπισκοπή μας έχει ανάγκην τοιούτου Αρχιερέως δια να διδάσκη την ευταξίαν, ευπρέπειαν και σωφροσύνην, δια να γίνη διοργανωτής και επόπτης της δημοτικής και ιδιωτικής αγαθοεργίας, δια να μεριμνήση περί της διοικήσεως των εκκλησιών, περί διοργανώσεως των ενοριών, περί αξιοπρεπείας του κλήρου και περί εξυγιάνσεως των Μονών και σωφρονισμού των καλογήρων...».

.

.

Ο ανταποκριτής των Αθηνών τηλεγράφησε χθες ότι στην Ιερά Σύνοδο και στην κυβέρνηση επικρατεί η γνώμη περί διορισμού του Αρχιμανδρίτου Γερμανού Μαυρομμάτη. Η είδηση αυτή χαροποίησε πολύ τους συμπολίτες μας και όλους τους κατοίκους της επαρχίας, διότι ο Γερμανός Μαυρομμάτης είναι γνωστότατος στην επαρχία μας και σε όλη τη Θεσσαλία ως επίλεκτος αξιωματικός της Ελληνικής Εκκλησίας. Υπηρέτησε εδώ ως Ιεροκήρυκας για έξι ολόκληρα χρόνια, περιήλθε το Πήλιο διδάσκοντας και κηρύσσοντας, αγαπήθηκε δε και εκτιμήθηκε από όλους για το σεμνό βίο, για την αξιοπρεπή συμπεριφορά, για τις εκκλησιαστικές του γνώσεις, το ευσταθές του χαρακτήρα του και το μειλίχιο των τρόπων του. Ενέπνευσε στους πάντες γενικό σεβασμό και κατέκτησε τη γενική ευλάβεια και αγάπη του λαού.

.

.

Εάν η Ιερά Σύνοδος και η κυβέρνηση εκλέξουν τον Αρχιμανδρίτη Γερμανό Μαυρομμάτη, αφενός μεν προικίζουν την Αρχιεπισκοπήν με έναν αντάξιο ποιμενάρχη και αφετέρου θα είναι μια μεγάλη επιτυχία η εκλογή ενός τόσο κατάλληλου προσώπου.